/
    • Tevens ben ik van mening dat elektrische fietsen als brommers gezien moeten worden.

      -Rolf, elke column sinds 2023 -

      In mijn column in het maart 2024 nummer van de Ingenieur leg ik uit waarom ik al een jaar lang mijn columns met deze uitspraak afsluit. De column is via deze link vrij te lezen. Hieronder duik ik iets dieper in op de vragen die de column oproept en waar ik in het magazine geen ruimte voor had om op in te gaan.

      Definities: wat is nu een brommer

      Maar wat is dan een brommer? Met de essentiële ANAL1 slag om de arm het volgende overzicht van hoe de wet tweewielers zag voordat de elektrische fiets op het toneel verscheen:

      • Brommer: door een motor voortgestuwde tweewieler die maximaal 40 km/h gaat en die maximaal 50cc motorinhoud heeft
      • Snorfiets: door een motor voortgestuwde tweewieler die maximaal 25 km/h gaat en die maximaal 50cc motorinhoud heeft 
      • Motor: alles met een motor dat harder gaat / groter is dan bovenstaande.
      • Fiets: alles met twee wielen dat alleen door goede oude spierkracht vooruit komt. 

      Met de opkomst van de e-bike zijn er daar twee bijgekomen:

      • Fiets met trapondersteuning. Mogen maximaal 25 km/h en een maximaal vermogen van 250W.
      • Speed-pedellec: als fiets met trapondersteuning maar max 40 km/h en max 4000W.

      Voorstel: elektrische fietsen als brommers zien.

      Mijn voorstel is dus simpel: schaf het verschil tussen de elektrische en benzine aangedreven tweewielers af. Speed-pedellecs gaan dan onder dezelfde regels vallen als brommers en elektrische fietsen onder de regels van snorfietsen. Dan moet de definitie van “brommer” wel aangepast worden in de wet. De regel dat hoeveel cc je hebt bepaald in welke categorie je valt is sowieso raar. Wat de wetgever wil is dat je niet te hard gaat en niet te snel optrekt. Door de wet over cc te laten gaan, krijg je dat een verbeterde efficiëntie van je motor (meer vermogen bij hetzelfde aantal cc) leidt tot hogere snelheden dan je dacht toen je de wet maakte. Hoe dichter de wet gaat over datgene dat je wilt voorkomen, hoe beter. Dus: maximale snelheid en maximale acceleratie in de wet vastleggen, in plaats van hoe groot de motor mag zijn2. Mijn definities zouden dus zijn:

      • Brommer: tweewieler met energiebron anders dan menskracht die maximaal 40 km/h mag en maximaal 2 m/s2 mag versnellen
      • Snorfiets: tweewieler met energiebron anders dan menskracht die maximaal 25 km/h mag en maximaal 1 m/s2 mag versnellen en maximaal 25 kg mag wegen.
      • Motor: tweewieler met energiebron anders dan menskracht die harder dan brommer of snorfiets gaat en/of sneller accelereert. 
      • Fiets: alles met twee wielen dat alleen door goede oude spierkracht vooruit komt. 

      Gevolgen

      Door de e-bike onder de snorfietsen te laten vallen gelden hiervoor dezelfde regels: vanaf 16 jaar, helmplicht, verzekering en speciaal rijbewijs verplicht. Daardoor kunnen jongeren van 12 niet meer met 25km/h met z’n drieën op één fatbike door de stad scheuren. (Ga toch gewoon fietsen…). De helm maakt sowieso de e-bike een stuk minder ‘cool’ voor jongeren: mooie bijvangst. De handhaving wordt met deze wijziging veel makkelijker: kleur nummerbord geeft aan hoe hard een tweewieler mag. Makkelijk te controleren. Uiteindelijk wil je de jongeren van de elektrische fiets af, zoals je ze ook van de brommer af wilt. Voor zowel veiligheid van alle weggebruikers als gezondheid van de jongeren zelf een stuk beter als we een niet-elektrisch-fietsland blijven voor iedereen met een gezond stel benen.

      Uitzonderingen

      Zoals ik in de column al zei is de elektrische fiets een geweldige toevoeging aan het mobiliteits-arsenaal. De broze opa die ik in de column noemde zal met deze wijziging een helm op moeten zetten en een fiets rijbewijs moeten halen (als hij nog geen rijbewijs heeft). Als dat laatste een probleem is, is het misschien sowieso beter niet zelf de weg op te gaan? Maar natuurlijk zijn er groepen die nu op een goede manier gebruik maken de elektrische fiets die door mijn voorstel-wijziging buiten de boot vallen. Twee groepen die ik zelf kan verzinnen (er zijn er vast meer):

      1. Minder validen tot 16 jaar die nu geholpen zijn door de extra ondersteuning van een elektrische fiets. Voor deze groep zou toegang tot het fietsrijbewijs beschikbaar moeten zijn (met doktersverklaring?) zodat ze nog steeds mobiel kunnen blijven. 
      2. Kinderen die meer dan 10 kilometer van een middelbare school wonen in een gebied waar geen goed openbaar vervoer is (hallo Groningen…). Ook daarvoor geldt: draag bewijs aan dat nodig is en je kan een fiets-rijbewijs halen. 

      Ik snap dat je vooral met categorie 1 de deur open zet voor de “betaal voor uitzondering” industrie3 maar voor een wijziging als deze heb je draagvlak nodig. Zonder te erkennen dat voor veel kinderen de elektrische fiets een uitkomst is om op school te komen, dan wel überhaupt buiten te komen, is dat draagvlak er (terecht) niet.

      1 ANAL: Am Not A Lawyer: ik ben geen jurist, slechts een ingenieur die niet opgeleid is om wetteksten te lezen. Dus wat ik schrijf is geen juridisch advies en waarschijnlijk op details incorrect.

      2 En in de kleine lettertjes dan ook nog iets als maximaal gewicht en uitstoot normen die niet overschreden mogen worden…

      3 Deze industrie is nu heel druk met het uitgeven van dyslexie verklaringen in welvarende gemeenten zodat kinderen van ouders die het toch al ruim hebben extra ondersteuning en extra tijd voor toetsen krijgen. Dat we stilstaan en oplossingen zoeken voor leerlingen met dyslexie is prima, maar de correlatie met inkomen van de ouder is nu zo hoog dat het blijkbaar een manier geworden is om betere kansen in het onderwijs voor je kind te kopen. Dat staat los van het punt dat ik in dit stuk wil maken, dus in deze voetnoot.